Zer izango zen dozena bat, arrautzarik existituko ez balitz?
Zer izango zen gizontasuna, arrautzarik existituko ez balitz?
Zer izango zen familia, arrautzarik existituko ez balitz?
Inork erantzun logikorik topatu ote du azken galderarentzat? Esku bat botako dizuet.
Udan, lagun batek azokara joan behar zuela esan zidan. Amak 5 dozena arrautza erosteko eskatu ziola Gerran ibiltze altzeate hainbeste arrautzekin ala? Ez. Eske gero anai arreba danak amanea juten gaituk baserriko arrautzek hartzea. Kontu hura ezaguna egin zitzaidan:
Orain dela 10-15 urte arte (nire amamak horretarako gai izateari utzi zion arte) gure familian amama izaten zen azokatik baserriko arrautzak erosten zituena gu denontzat. Lau-bost bat dozena arrautza erosten zituen azokan asteartero. Gero gu, gehienetan bilobak, arrautzen bila amamarengana joaten ginen geure etxeetara dozena edo dozena t´erdi ekartzeko. Gure ama ere joaten zen azokara, baino ez zuen arrautzarik erosten. Hartara, astean behin bederen attitte eta amama bisitatzen genituen. Estrategia ona gure amamarena familiari bateratasun bat emateko. Arrautzez gain propinatxo bat ere beti izaten zen tartean Amai ez esan ezerre esanez. Eztet ber amama, lengo astekue oindik etxien dauket erantzuten nion disimulatu ezin dena disimulatu nahian.
Aita izatea zer den ez dakit. Ondorioz, aitona izatea zer den ere ez. Baino osaba izatea bai. Iloba ikuste hutsak ematen didan poza eta indarrak ez dauka preziorik. Agian urrezko arrautza batena.
Arrautzen aitzakian gure attitte zanak eta amamak hartzen zuten poza ere dozenakakoa zen.