Lehengo igandean zortzi Berria-n elkarrizketa egin zioten Eugenio Arraiza (Iruñea, 1936) Eusko Kultur Fundazioaren buruari, eta Loiolako kontuak aipatu zituen, besteak beste:
Nire bizitzan eragin handia izan du kontra egiteko grinak. Aitak arkitekto izatea nahi zuen, baina nik ez nuen batere argi. Aitak hori nahi zuen, ordea, eta Madrilera joan nintzen ikastera. Baina ez nuen hura batere maite. Hiria hutsa iruditu zitzaidan; hutsa baino, mamirik gabekoa, azal hutsekoa. Beste mundu bat zen. Ondorioz, jesuiten bidea hartu nuen. Kaputxinoak ezagutzen nituen, Lekarozen ikasi bainuen; jesuitak, ordea, ez hainbeste, eta Loiolara joan nintzen. Jesuiten artean ikusi nuen interesgarriak zirela, onak munduarentzat, baina ez zela hura Jesu Kristoren bidea. Tokia hartua zutela mundu berri honetan, eta ezagutzarako motz gelditzen zirela. Han ginen hainbat apaiz, beraz, Langileen Misioan hasi ginen. Jesuitek antolatu zituzten Ama Birjinaren Langile Kongregazioak; guk Langileen Misioen alde egin genuen, Azpeitian. Lantegietara joaten ginen, soldata baten truke. Demokraziaren alde egin genuen trantsizioaren garaian.
Eugenio Arraiza Langileen Misioen alde Azpeitian
2007ko abe. 12a, 11:12